Zadbanie o rodzinę

Tak się często dzieje, że zadbanie o rodzinę polega na tym, aby dbać o wszystkich innych poza nami samymi, rodzicami właśnie. Jest pewne przekonanie, że rolą opiekuna jest dodawanie naszym podopiecznym ciągłej energii, zadbanie o ich rozwój, spokój, czy relaks. Że jakość należy dolać wszystkim innym energii z naszego magicznego kubeczka. Tylko jak żyć ze swoim pustym kubeczkiem?
Temat relacji ze sobą jest bardzo często traktowany po macoszemu. W naszej kulturze dużo ważniejszą kwestią jest stawianie relacji z innymi ponad relacji z samym/ samą sobą. A to przecież jest zupełnie odwrotnie. Aby zobaczyć innych powinniśmy mieć fundamentalnie ustawione relacje właśnie ze sobą. Dzięki temu, do szukania rozwiązań wielu trudności możemy zacząć poszukiwania od siebie samych, a nie na zewnątrz.
Co się dzieje dalej? Zaczynając od dbania o samych siebie, nie dość, że nie spalamy się tak szybko. Dodatkowo, pokazujemy naszym dzieciom, jak mogą sami brać odpowiedzialność za własny spokój, rozwój, wypoczynek itd. Uczymy ich jak mogą kierować uwagę na samych siebie. W tej całej sytuacji ważne jest także, aby nie oczekiwać od naszych dzieci napełniania nam kubeczków energią. Nasze dzieci nie służą do tego aby spełniać nasze cele. Jeżeli potrzebujemy wsparcia idźmy do innych dorosłych, do środowisk wsparcia i regulacji. A dzieciom pozwólmy być po prostu dziećmi. Nie zrzucajmy na nich odpowiedzialności za nasz dobrostan, to dość niebezpieczny grunt na budowanie relacji, w końcu nie chcemy żeby role się pozamieniały. Nie chcemy aby te małe istoty buforowały nasze emocje!